Δημητρακόπουλος, Νικόλαος

(Καρίταινα Γορτυνίας 1864 – Βιέννη 1921). Πολιτικός, νομομαθής και συγγραφέας. Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως δικηγόρος στην Αθήνα. Το 1910 εξελέγη βουλευτής Αρκαδίας και συμμετείχε ως υπουργός Δικαιοσύνης στην πρώτη κυβέρνηση του Ελευθέριου Βενιζέλου. H δράση του στη θέση αυτή υπήρξε γόνιμη. Μεταξύ άλλων ίδρυσε το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο και προνόησε για την κωδικοποίηση της νομοθεσίας, προβαίνοντας στη σύσταση σχετικών επιτροπών. Το 1912 εγκατέλειψε το Κόμμα των Φιλελευθέρων του Βενιζέλου και ίδρυσε το Προοδευτικό Κόμμα. To 1916 του προτάθηκε από τον βασιλιά να αναλάβει την πρωθυπουργία, αλλά αφού εκτίμησε τις εσωτερικές και διεθνείς συνθήκες της στιγμής κατέθεσε την εντολή. Το επιστημονικό έργο του Δ. υπήρξε εξίσου σημαντικό. Παρότι δεν αποδέχτηκε το 1910 τον διορισμό του στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, η παρουσία του στην επιστημονική κοινότητα ήταν σημαντική, χάρη στις αξιόλογες και γραμμένες σε γλαφυρό ύφος νομικές μελέτες του και τις βαρυσήμαντες αγορεύσεις του στη βουλή (εκδόθηκαν σε δύο τόμους το 1915-16). Οι κυριότερες νομικές μελέτες του συγκεντρώθηκαν σε τέσσερις τόμους με τον τίτλο Νομικαί ενασχολήσεις και αναφέρονται σε ποικίλα θέματα αστικού, ποινικού και δημοσίου δικαίου. Το 1898 έγραψε τα Πολεμικά απομνημονεύματα από τον πόλεμο του 1897. Γενικά, τα έργα του Δ. καθώς και οι πολιτικές του αγορεύσεις δεν αποτελούν μόνο αξιόλογη συμβολή στην πρόοδο της ελληνικής νομικής επιστήμης και της νομοθεσίας, αλλά και σπουδαίες μαρτυρίες για τη λαμπρή όσο και πολυτάραχη περίοδο της νεοελληνικής ιστορίας κατά την οποία έζησε και έδρασε. Ο νομομαθής, πολιτικός και συγγραφέας Νικόλαος Δημητρακόπουλος.